Galdetu kontsultorioan
Leire
Lagunartea
Galdera
Kaixo
Azken aldian errepikatu zaidan egoera bat: bi haur euskaldun (4 urtekoak), bata familia euskaldunekoa (nire alaba) eta bestea erdaldunekoa.. parkean elkartzen dira sarri eta gehien-gehienetan, bien arteko elkarrizketa euskaraz hasita ere, berehala gaztelaniara salto egiten dute
Zergatik errepikatzen da haurren artean ere, helduen arteko portaera hori? Eta zer egin dezaket eragiteko?
Nik nire haurrarekin hitz egiten dut, galdetzen diot zergatik egiten duen bere lagunarekin gaztelaniaz, biak eskolan gelakideak izanda… baina ez dakit ondo ari naizen
Kaixo, Leire:
Askotan aldameneko portaerak errepikatzen ditugu ia konturatu gabe; nabarmenagoa zaigu haurren kasuan, beren erreferentziazkook portaera horiek ditugunean. Helduok nekez egiten dugu hizkuntza banatan eta haurrek ez dute ikasi nahi dutena egiten. Euskaldunok ikasi dugu hizkuntza aldatzen, ez erdaldunek. Hortaz, behaketa pixka batekin eta imitatzeko joerarekin, erantzuna badugu.
Seme-alabekin gaiari buruz hitz egitea da gure aukera, gaiari buruz gogoeta egiten laguntzea. Zein mezu helarazi nahi diegun jakitea da erronka zailagoa.
Zergatik galdetuta gerta daiteke erantzuna ez jakitea eta elkarrizketan estutzea. Errazago izan daiteke gugan ikusten duen antzeko portaera bati buruz hitz egiten hastea, nola sentitzen den badakigula adieraztea eta zertaz ari garen ulertzea. Guk noiz eta zergatik egiten dugun azaldu diezaiokegu eta euskarari eusteak duen balioa eta zertarako balio dezakeen ikusten lagundu.
Ziurrenik, adin horretan, egoera bakarrik kudeatzen ikasi nahi du. Guk presentziaz eta konstantziaz jokatu eta egoerak ulertzen eta esan ezin duena esaten lagun diezaiokegu. Nor den eta nola komunikatzen den gogoraraztea dagokigu (“guk euskaraz egiten dugu badakigulako; nik euskara dakiten lagunekin euskaraz egiten dut; zuk euskara dakiten zure lagunekin ere euskaraz egiten duzu”), errekonozitzea bere ezina, laguntza eskaini eta hizkuntza-jokamolde bat eskatzea (“badakit batzuetan kosta egiten zaizula eta ez zarela konturatzen beste batzuetan; eusteko laguntza behar baduzu, nik lagunduko dizut”; ”nire lagunari zure lagunari bezala pasatzen zaio eta erdarara pasatzen da; nahi duzu ikusi guk nola hitz egiten dugun?”).
Hizkuntzekiko lilura landu dezakegu, besteei berak erraz egiten duen euskararekin laguntzeko proposatu, hizkuntzak bere beharrak nola asetzen dituen konturarazi.
Eta nola ez, elkarrekin daudenean, biekin batera hitz egin dezakegu, epaitu gabe, errietarik egin gabe eta eusteko lagungarriak proposatuz.
hitzartzen 2018-11-23
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Olatz
Lagunartea
Galdera
Egun hauetan hizkuntzen erabileraren inguruko hainbat elkarrizketa suertatu zaizkit inguruan. Horietako batean lagun batek hau esan zidan: “Tú has tenido la suerte de ir a la ikastola. Yo no”. Ez nuen jakin zer erantzun
Egun on, Olatz:
Arrazoi duela esaiozu. Etxean, herriko plazan edo eskolan ikasi dugunok ezin dugu jakin zer den euskara ikasi behar izatea. Kanpotik ikusten ditugun ahaleginaz, ilusioaz, ezinaz, etsipenaz eta lorpenaz hitz egiten dugu euskara heldutan ikasi dutenekin, baina ez dakigu zer den heldutan herrikideek hizkuntza batean hitz egiten dutenean ez ulertzea. Ez dakigu zer den euskaldun sentitzea eta euskara ez ulertzea.
Ikasteak eskatzen duen ahaleginak atzera egiten digu batzuetan eta inkoherentziaz bizi dugu euskaraz bizi nahi izatea. Ez da leku erosoa hori.
Olatz, elkarrizketaren abiapuntuaren arabera, hainbat norabidetan jar dezakezu gaia:
- Eta orain zer egin nahi zenuke? Zertan lagun zaitzaket?
- Zer da nik ulertzen ez dudana, ikusten ez dudana? Zer esan nahiko zeniguke euskara txikitan jaso dugunoi?
- Ikasi egin nahi duzu? Zerk lagunduko lizuke euskara ikasten hasteko?
hitzartzen 2018-11-22
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Xabi
Lan eremua
Galdera
Lanean, bazkaltzeko kuadrilatxo bat elkartzen gara. Gutako batek ez du euskararik ulertzen eta ondorioz, elkarrizketa guztiak gazteleraz izaten dira.
Euskaraldiaren bueltan, zalantza sortu zait nola kudeatu egoera hau.
Eskerrik asko
Kaixo, Xabi:
Ezkutuan dauden horrelako egoerak azaleratzen lagunduko du Euskaraldiak. Zenbatetan gertatzen zaizigu antzerakoak eta isilpean pasatzen uzten ditugu, ezer esan gabe, baina gure barnean sentipen gaziekin? Bada, Xabi, Euskaraldiak aukera ezin hobea emango dizu gaia mahai gainean jartzeko eta mahaiaren bueltan zaudeten guztion artean (euskararik ulertzen ez duen lagun horrekin ere) Euskaraldiko tarte horretan nola joka dezakezuen adosteko. Alde bateti, euskara ulertzen ez duen horri azaldu diezaiokezue Euskaraldia zer den, zer nolako konpromisoak hartzen diren eta horrek balkatzeko tarte horretan zer nolako eraginak izango dituen. Horrela, denon artean hortik aurrerako jokaera arau berriak adostu ditzakezue. Ulermen gaitasunik ez badu, berari zuzentzerakoan gaztelaniaz egin ahalko duzue beste aukerarik ez badago, baina beste guztion artean nola egingo duzue? Bazkaltzeko elkartzen zareten kuadrillatxo horren hizkuntza ohituretan eragiteko aukera duzue; orain elkarrizketa guztiak gaztelniaz badira, aldaketarako aukera asko dituzue zabalik, helburuak progresiboak izan daitezke, pauso txikiak adosteko aukera zabaldu dezakezue. Gogoratu edozein aurrerapen txiki ere aurrerapen dela eta etorkizunerako abiapuntu berria izan daitezke. Zuen esku dago. Animo bada!
hitzartzen 2018-11-15
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Ima
Lagunartea
Galdera
Intentzio txar barik, aurrekoan pertsona batek honela galdetu zidan: “¿Esto del idioma es tan importante? ¿Qué más dará? ¿Importa tanto un idioma u otro?”Berak ez du ulertzen hizkuntza bati horrenbesteko garrantzia ematea edo atxikipena izatea. Ez nuen jakin erantzun labur batekin (azalpen luzeetan sartu barik) erantzuten
Zer moduz Ima?
Zure zalantzari alde askotatik hel dakioke baina hau da burura datorkigun lehenengo gauza (intentzio txar bako) lagun horri esateko: "Eta zuk zergatik ematen diozu hain garrantzia gutxi?" Nik ez diot hizkuntza bati besteari baino garrantzia handiagoa ematen. Nik garrantzia ematen diot aukeratu ahal izateari. Hizkuntza hautatzeko berak adina askatasun maila eduki nahi dut; horretarainoko garrantzia ematen diot hizkuntzari. Beste era batera esanda, hark gaztelaniaz egiten du lasai ederrean, denek ulertuko dioten ziurtasunez; patxada bera nahi dut nik euskaraz egiten dudanean, eta ulertua izango naizen ziurtasun bera nahi dut. Puntu horretara iristen garenean norberak hauta dezala nola hitz egin nahi duen... pareko hiztuna berak nahi ez duen ezertara behartu gabe!
hitzartzen 2018-11-14
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Eider
Familia
Galdera
Familiako bazkarian senide batzuk gaztelaniaz gustura hizketan, airoso. Familia osoa euskalduna eta “euskaltzalea”, bai behintzat seme-alaben hezkuntzarako. Nik, ixilune labur bat aprobetxatuz, zera komentatu nuen: “ez nekien zuen artean gaztelaniaz horrenbeste hitz egiten zenutenik”. Eta erantzuna: “guk gaztelaniaz? euskaraz egiten dugu-eta!” . Alegia, konturatu ere ez dira egiten gaztelaniaz ari direnik. Zer egin dezaket?
Kaixo, Eider:
Asko dira ohartu gabe euskaratik gaztelaniara aldatzen diren euskaldunak. Harrigarria bada ere, ez dira kontziente hizkuntza aldaketa horretaz. Zuk adierazi bezala, horren berri ematen zaienean ere euskaraz ari direla erantzuten dizute! Ez gara horretan euskaldunok bakarrak munduan, beste hizkuntza batzuekin ere gertatzen den gauza da. Kode-alternantzia esaten diote adituek. Hizkuntzen arteko ukipenaren fenomenoetako bat da. Gaztelaniak eragin nabarmena du gure egunerokoan eta horrek gure hizketa modua baldintzatzen du. Hori ulergarria da, hizkuntza indartsuarekin kontaktuan baitago euskara. Historiari erreparatuta, askotan izan ditu euskarak beste hizkuntza batzuk bizikide eta hainbat mailegu hartu dituela konturatuko gara. Hein handi batean, horiek aurrera egiten lagundu dute eta hizkuntzaren biziraupena ziurtatzen.
Horrekin ez dugu esan nahi ezer egin behar ez denik edota ezin daitekeenik ezer egin. Guri dagokigu kode-alternantzia horren inguruan hausnartzea eta horri men ez egitea, horrela erabakitzen badugu behintzat.
Zuk aipatutako kasuan, Eider, zer egin dezakezu? Gaia mahai gainean jartzea horren inguruko hausnarketa egiteko balio dezake. Pertsona horiek ez badira ohartzen kode-alternantzia horretaz, lehenik eta behin galdetu diezaiekezu ea nahi duten kode-alternantzia horretaz kontziente izan. Horretarako ariketatxo bat proposatu diezaiekezu, elkarrizketa ematen den bitartean, norbaitek hizkuntza noiz aldatzen den behatu dezala, zenbat aldiz aldatzen den, zer esateko aldatzen den... Kode-alternantzia horretaz kontzientzia hartu nahi duten artean errotazioa egin behaketa lanetan. Horrek guztiak pertsona horiek kode-alternantziaren kontzientzia hartzeko balioko die eta bide batez, hausnartzeko ea mantendu nahi duten ala ez. Beti euskaraz mantentzea lehenesten badute, kontzientzia hartzea izango da lehenengo pausoa eta ondoren ohitura hori aldatzea egiten den bakoitzean. Denbora beharko dute, agian kanpotik norbaiten laguntza mesedegarri izango zaie (betiere eskatzen badute). Baina, gure ustez une honetan kontzientzia hartzeko fasean daude eta horretan lagundu diezaiekegu, ondoren hausnarketa eta erabakiak hartzeko fasera pasatzeko.
hitzartzen 2018-10-30
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Ihabar
Merkataritza
Galdera
Gure tabernan menua edo karta euskara hutsean dago. Bezero batek, ez tono onean: “esto no entiendo, traeme el de castellano”. Nik: “no hay”. Berak: “¿Cómo que no hay? ¿Por qué? ¿Cómo puede ser que no tengáis la carta en castellano?”
Kaixo, Ihabar:
Egoera horretarako gure gomendioa eztabaidan ez sartzea da, baizik eta konponbideak aurkeztea bezeroari. Bezeroak egiten duen galderak (nola da posible menua gaztelaniaz ez edukitze?) zabaldu dezakeen eztabaidarako argudioak aurkitzea ez zaizu erraza izango, eta bururatuko zaizkizun batzuk bezeroa asetuko ez dutela sumatu dezakegu. Beraz, galdera zuzenari erantzutea baino, konponbidea ematea da gure gomendioa, adibidez menuan jartzen duena gaztelaiaz esango diozula adieraziz: “Lasai nik esango dizut zer daukagun jateko” irribarre batekin esan eta menuan duzuena azaldu. Betiere irribar batekin eta gorputz jarrera atseginarekin. Errazagoa izango da horrela egoera gainditzea, eztabaidan sartzea baino.
hitzartzen 2018-09-25
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Joseba Garai
Lagunartea
Galdera
beti euskeraz egiten dugu lagun bat eta biok. Beste egunean, beste lagun bat etorri zen, erdelduna, eta hasi zitzaigun galdetzen ea zergaitik egiten dugu euskeraz. Ni euskaldunak garelako esan nion eta hark erantzun: ni ere bai, baina erderaz hobeto egiten baduzue, zergaitik euskeraz? Eta ez nuen jakin zer erantzun …..
Kaixo, Joseba:
Zuen solasaldira sartu zen hirugarren lagun horri buruz galdera batzuk sortzen zaizkit: ulertzen du? Zenbateraino da lagun?
Ulermena ziurtatuta badago, euskaraz jarrai dezakezue arazo barik. Gogoratu Euskaraldian egingo dugun ariketa: ahobiziek euskaraz egingo dute eta belarriprestek, egoera desblokeatuz, eurekin euskaraz egitera gonbidatuko gaituzte.
Bestetik, errepara ezazu zure inguruan. Euskara ez den beste hizkuntza batean natural mintzo denak ez du bere hizkuntza hautua justifikatu beharrik. Beraz, euskaldunok ez gaude geure portaera arrazoitzera behartuta, printzipioz. Besterik da hirugarren pertsona hori oso gertuko laguna izatea. Kasu horietan gaia berak plazaratu duenez "zergatik" galdetuz, aukera ona izan daiteke gaiaz hitz egiteko eta, aurrera begira, finkatuko ditugun hizkuntza ohiturei buruz hausnartzeko.
Azken finean, bi kontu dira ondo gogoan hartu beharrekoak: ulermena bermatuta dagoenean, euskaraz lasai egin dezakegu; eta edonoren aurrean -honek jakin edo ez- euskaraz egin dezakegu hala nahi dugulako eta, beharrezkoa ikusten dugunean bakarrik arrazoituko dugu gure hizkuntza portaera. Ziur nago Euskaraldiak asko lagunduko digula horretan.
hitzartzen 2018-09-20
iruzkin bat | Iruzkindu
Kristina
Hezkuntza
Galdera
Eskolako guraso bilerak izan ditugu duela gutxi. Irakasleak aurkezpena euskaraz eta gaztelaniaz (dena!) egin du, 1,5 orduko bilera, luzeeee…. Hartzaileak denak euskaldunak, batekin zalantza “ulertzen du?”. Nire pentsamendua: “ni naiz honetaz konturatu naizen bakarra? Zerbait esango dut? besteek pentsatuko dute “badator hau berriro euskara kontuekin”.
Etxera “nekatuta” bueltatu naiz. nire asmoa irakaslearekin banakako bilera eskatzea… edo?
Lasaitu, Kristina!
Urtero gai honekin jira eta buelta gabiltza iraila heldu eta ikasturte hasierako guraso bilera orokorrak antolatzen direnean. Eta egia da gaiak nekea sortzen duela. Nola arindu neke hori?
Gai konplexua da guraso bilerena eta, beraz, ezin da erantzun bakar eta borobil bat eman. Hainbat ideia azalduko ditugu hurrengo bilerarako baliogarri izan daitezkeelakoan.
Hasteko, komeni da ikastetxeak hizkuntza irizpideak finkatuta edukitzea eta horietaz eskola komunitate osoa jabe egitea.
Bigarrenik, irakasleak edo bilera gidatu behar dutenek bilera hasieran azaldu behar dute hizkuntza bakoitzak izango duen lekua. Are gomendagarriagoa izan daiteke, aurrez, etorriko den guraso taldearen azterketa egitea eta hortik, taldearen hizkuntza gaitasuna aurreikusita, bileran egingo dugun hizkuntzen kudeaketa presta dezakegu. Zure kasuan, ondo ulertu badut, hartzaile gehienok euskaldunak zineten eta pertsona baten inguruan zalantza sortu zitzaizun... Lehen aipatutako aurrelan hori eginda balego, konponduta legoke. Ulermena ziurtatuta badago, euskaraz egin zitekeen bilera lasai asko eta, ez badago ziurtatuta, ondo pentsatu beharko genuke nola moldatuko genukeen bilera.
Bigarren egoera horretan neu ez naiz gai guztiak euskaraz eta gaztelaniaz berdin-berdin lantzearen aldekoa. Ulermena ziurtatzen ez dutenek pantailan irakurriz jaso dezakete informazioa, besteek ahoz euskaraz jasotzen ari diren bitartean. Era berean, bilera osoa euskaraz egin daiteke ulertzen ez dutenen ondoan guraso (edo irakasle) batzuk belarrira xuxurla eginez informazio nagusia ematen dietela. Bilera bi hizkuntzetan egin daiteke: ahoz euskaraz egiten hasi bagara, horman idatziz gaztelaniaz informazioa eskainiz, eta hurrengo puntuan alderantziz.
Ikusten duzunez, gaia korapilatsua da baina aholku hauek baliogarri izan dakizkizuke hurrengo baterako eta, hori guztia, irakaslearekin partekatuz gero ordun eta hobe!
hitzartzen 2018-09-19
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Xabier Apaolaza Etxeberria
Hezkuntza
Galdera
Behin gertatu zitzaidan Unibertsitatean: bi talde geunden elkarrekin ikastaro batean eta batzuk ez zuten euskara ulertzen. Berrogeita hamar lagunetik hamar bat izango ziren ulertzen ez zutenak, eta ikastaroa gaztelania hutsez zen; lehen egunean galdera bat egiteko hitza euskaraz hartu nuen, eta berehala moztu ninduen batek esanez ez zuela ulertzen; nik esan nion, ondoren galdera gaztelaniaz ere egingo nuela, eta berak erantzun ea ez zergatik ez nuen denontzako hizkuntza “komun” batean egiten. Irakasleak parte hartu eta bideratu zuen gaia, baina nik ez nuen jakin momentu horretan zer erantzun. Nola jokatu behar da “hizkuntza komunaren” gaia ateratzen dutenean? Mila esker.
Kaixo, Xabier:
Gure ustez, egoera horretan eztabaidan sartzeak ez dizu merezi. Gizartean nagusitzen diren argudioak hizkuntza hegemonikoaren alde egiten dute gehienetan; horietako asko oinarririk gabeak izan ohi badira ere, aurreiritzietan indar hartutakoak. Horregatik, zure solaskideak erraz aurkituko ditu bere posizioa defendatzeko argudioak. Zuri, aldiz, zaila izango zaizu argudio eraginkorrak aurkitzea. Kasu hauetan gure buruari galdetu beharko genioke ea benetan nahi dugun eztabaida horretan sartzea eta zer daukagun irabazteko ala galtzeko. Eztabaidak izan dezakeen kostu emozionala aurreikustea eta sahiestea, hain zuzen ere. Azken batean, zer espero dugu lortzea? Bestea konbentzitzea esaldi apur batzuekin? Aukera gutxi daude hori gertatzeko.
Gure proposamena izango litzateke, ikas-talde guztiarekin adostea hizkuntza trataera nolakoa izan daitekeen. Proposatu daiteke, adibidez, euskaldunek interbentzioak euskaraz egitea eta amaieran irakasleak galdera eta erantzunaren laburpena egitea gaztelaniaz. Ikas-taldean izan ditzakezuen babesak neurtuta eta irakaslearen konplizitatea lagun, errazagoa izan daiteke guztion artean adostea nola jokatuko duzuen. Gure ustez, erraz lortu daiteke denon artean adostea proposatzen dugun edo antzerako irtenbideren bat. Era horretan, ikasgelan hizkuntzen kudeaketa adostua egitea posible dela ikusaraziko dugu. Hizkuntza komunaren argudioaren alde agertu den ikaskide horri ekintzez erakutsiz gauzak egiteko modu desberdinak posible direla. Gainera taldearen adostasunean eta elkarbizitzan oinarrituta. Ekinbide horrek hitzezko argudioek baino indar handiagoa du eta ikas-taldeko kideen artean pertsamendu berria eraikitzeko balioko du, hizkuntza komunaren argudioa deseraikiz.
Xabier, hizkuntza komunaren gaian sakondu nahiko bazenu, erabilgarriak izan daitezke Juan Carlos Moreno hizkuntzalari espainarraren lanak:
El nacionalismo lingüístico
Elkarrizketa: “Kolonialismo mentala, hiztunei beren hizkuntzak ezertarako balio ez duela sinestaraztea da”
Juan Carlos Morenoren hitzaldia
hitzartzen 2018-07-23
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Asier
Aisialdia
Galdera
Zergatik uste dute batzuek maila nazionaleko ekimenak erdaraz behar direla? Zergatik ez zaio balioa ematen euskara hutsean egiteari?
Asier,
proposatzen ari zaren gaiak ertz asko ditu: antolatzailearen hizkuntzen kudeaketarako gaitasuna, ekitaldiaren helburua, antolatzaileak hizkuntza desberdinen inguruan duen pertzepzioa...
Hori guztia kontuan hartuta, "euskaratik eta euskaraz" ardaztuta bizi nahi duenak, berak erabaki behar du nazio mailako ekitaldi batean hizkuntzak nola erabili. Hori horrela, euskara nagusi izatea nahi badu gaur egun badaude baliabideak eta moduak mezu nagusiaren ulermen denei helarazteko: berbaldi nagusia euskaraz egin eta tarteka esaldi gako batzuk bi erdaretan esan (nazionala bada ekitaldia gaztelania eta frantsesa maila berean joan beharko lukete), aurreko dena bere horretan errepikatu gabe; bestela, hitzaldia euskara hutsean egin esaldi gakoak erdaraz proiektatuz edo azpititulatuz...
Nazio mailako ekimenak oso egokiak dira euskaldunok hizkuntzei ematen diegun prestigioa neurtzeko.
hitzartzen 2018-07-19
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Iraia
Hezkuntza
Galdera
Gure haurren eskolako gurasoen watsapp taldean guraso baten eskaera da mezuak gaztelaniaz behintzat idaztea, bestela guztiek ez dutelako ulertuko. Nola kudeatu hori?
Ongi etorri Iraia!
Gurasoen arteko whatsapp talde hauek oso egokiak dira gaur egun talde handietan hizkuntzak nola erabili esperimentatzeko. Oraingo honetan ere ez dugu erantzun borobil eta bakar bat, inondik inora ere. Hasteko, gurasoen arteko talde horien izaera zehaztu behar da:
A) Eskolako ohar orokorrak eta deialdiak zabaltzeko izan daiteke eta ikastetxeko tutoreak gidatzen duena. Hauetan tutoreak oharrak euskara hutsean idatz ditzake eta gurasoen artean, ulertzen ez duenik baldin badago, hark bere haurren edo beste gurasoren baten laguntzaz jaso dezake informazioa. Hortik aurrera, gurasoen artean, nahi duenak nahi duen hizkuntzan idaztea proposatuko nuke. Inork inori zein hizkuntza erabili agindu gabe.
B) Gurasoen arteko talde librea bada, berriz, nik guraso horri aholkatuko nioke proposatzeko taldean partaide bakoitzak nahi duen hizkuntza erabili dezan eta, horrekin batera, euskaraz ulertzeko zailatsunak dituenari proposatuko nioke galdetzeko seme-alabei (oso txikiak ez badira) edo konfiantzazko beste guraso bati eta gero, berak erantzun behar badu, nahi duen hizkuntza erabiltzeko.
hitzartzen 2018-07-17
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu
Joseba
Merkataritza
Galdera
Astean behin/bitan joaten gara lankideak kafetegi batera. Zerbitzariak erdaldunak dira baina ikasi dituzte “hutsa”, “ebakia” eta “kafesnea” adibidez.
Bada beste zerbitzari bat noizean behin zerbitzatzen aritzen dena. Hark aste honetan “a mí en castellano” esan digu, tonu atseginean egia esan, eta agian horregatik ez dugu jakin zer egin eta gaztelaniaz eskatu dugu
Kaixo Joseba:
Nik euskaraz eskatuko nioke hurrengo egunean ere, eskaera egin duela ahaztuta. Hark berriro ere, modu atseginean, gaztelaniaz egiteko eskatzen badigu, modu atseginari eutsiz "zuk ulertzen didazu, ezta?" galdetuko nioke, hurrengorako zalantzak uxatzeko. Hark baietz edo isilik geratzen bada "bi ebaki, kortado [nahi baduzu, eta ulertzen ari zaizula ziurtatzeko], eta kafesne bat, bat con leche" eutsiko nioke nire hizkuntzari.
Nire galderari ezezko zuzenarekin erantzuten badu zerbitzariak honako hau esan diezaiokegu (une honetan gaztelaniara aldatuko nuke):
"Ez dut ulertuko ez duzun elkarrizketa bat gaztelaniaz hasteko asmorik, baina gure kafeak euskaraz eskatzeko ohitura dugu eta ohitura mantendu nahi genuke. Ondo? Ea hutsa solo, ebakia cortado eta kafesnea café con leche."
hitzartzen 2018-06-27
Ez dago iruzkinik | Iruzkindu