Hizkuntza ohiturak aldatzeko oreka galtzen

Hizkuntza ohiturak aldatzea gure konfort zonatik ateratzea dela esatea, Pelloren egia da. Pertsona ezagun batekin dugun hizkuntza ohitura oreka bat mantentzearekin alderatu dezakegu. Demagun hasieratik gaztelaniaz ohitu garela hitz egiten. Behin ohitura hori hartuta, mantentzera joko dugu eta horrela eroso sentituko gara bi solaskideak. Oreka hori mantentzera joko dugu.

Dena den, horrek ez du esan nahi behin betiko oreka izango denik. Alda daitekeen gauza da. Bizitzan egiten ditugun beste aldaketa asko bezala. Demagun harreman horretan hizkuntza ohitura aldatzeko erabakia hartu dugula. Hasieran konfort zona horretatik irtetean tentsioa, ziurgabetasuna, deserosotasuna eta antzeko sentimendu eta sentsazioak izan ditzakegu. Era berean, gerta daiteke gure portaera ez etortzea guztiz bat gure helburuarekin, hau da, euskaraz egin beharrean batzuetan gaztelaniaz egitea, euskaraz hastea eta gaztelaniara pasatzea eta abar. Sentimendu eta portaera horiek aldaketa prozesuaren parte direla ulertu behar dugu. Aldatzeko egoera orekatua apurtu dugu. Oreka berria sortu arte gure portaera berria agian ez da nahiko genukeen bezain sendoa izango. Baina aldatzeko bidean gaude, fase horretan aldaketa egiten ari gara eta gerta daitezkeen gauzak dira. Gure burua motibatzeko lorpenetan jarri behar dugu atentzioa eta atzera pausoak aldaketaren parte direla ulertu.

Eutsi egiten badiogu gure helburuari, denborarekin hizkuntza ohitura berria sendotuko dugu, oreka berri bat lortuz. Gure konfort zonak ohitura berria barne hartuko du eta hortik aurrera mantentzeko joera izango dugu (arrazoi desberdinak direla medio aldatu daitekeela kontuan hartuz).

Prozesu hau adibide batekin irudikatuko dut: badut aspaldiko lagun bat. Ezagutu ginenean gure harremana gaztelaniazkoa zen. Denbora luzean elkar ikusi gabe egon eta gero, berriz ere noizean behin ikusten hasi ginen. Hasieran gure arteko harremana gaztelaniazkoa izaten jarraitu zuen. Baina nik euskaraz izatea nahi nuenez, hasi nintzen elkartzen ginen bakoitzean nire portaeran aldaketak egiten: Lehenengo esaldia euskaraz egiten, agian ondoren gaztelaniara aldatzen; hurrengo batean berriz ere euskaraz hasi, eutsi gero agian aldatu… Ez nuen beti euskarari eustea lortzen, baina nire buruari esaten nion ohitura aldatzen ari nintzela eta fase horretan nire portaera agian ez zela beti sendoa izango, baina fase hori gaindituko nuela. Gaur egun, elkar ikusten dugunean euskaraz egiten dugu. Aldaketa gauzatu dut. Berarekin euskaraz aritzea da niretzat orain gauzarik naturalena, erosoena. Oreka berria sortu dut eta pozik nago egindako aldaketarekin.